Ang isang marangal, produktibong manggagawa ay ang buhay ng ekonomiya na nagpapanatili sa ating lahat. Dahil dito, ipinahayag ng Commission on Human Rights ang matatag na suporta nito para sa pagpasa ng Security of Tenure at End of Endo Act sa 19th Congress. Naninindigan tayo sa pakikiisa sa pagsasabatas ng mga batas, na naglalayong tiyakin ang mga karapatan at kagalingan ng bawat manggagawang Pilipino, lalo na sa konteksto ng pagbangon pagkatapos ng pandemya.
Ang Senate Bills (SB) No. 130 at 398 na inakda nina Senators Joel Villanueva at Joseph Victor G. Ejercito, ayon sa pagkakabanggit, ay nagta-target na tugunan ang isyu ng kontraktwalisasyon sa Pilipinas, na isinasaalang-alang ang parehong mga pananaw ng manggagawa at ng employer sa pamamagitan ng mahigpit at komprehensibong mga konsultasyon. Ang mga ito ay kasunod pagkatapos ng unang na-veto na draft ng SB 1826 na inakda din ni Senador Villanueva noong ika-17 Kongreso, na nagtuturo sa pangangailangang balansehin ang mga interes ng lahat ng kinauukulang partido. Ang ganitong mga pagsisikap na magmungkahi ng mas mahusay na mga hakbang na nagsisikap na tugunan ang mga alalahanin ng mga sektor na kasangkot pati na rin ang pagtiyak ng kaugnayan nito sa kasalukuyang konteksto at nagbabagong panahon ay nagpapakita ng tunay na dedikasyon upang magbigay ng mga napapanatiling solusyon sa sektor ng paggawa.
Kapansin-pansin, inendorso ng Department of Labor and Employment (DOLE) ang SB 130 dahil ang mga susog na ipapatupad nito ay magpapasimple sa “interpretasyon, pagpapatupad, at pagpapatupad ng pagbabawal sa labor only contracting at pagsugpo sa mga gawi na umiiwas sa pagbabawal.” Ang isang mahalagang tampok ng panukalang batas ay ang pagsasama ng mga tripartite council ng industriya, na dapat magtukoy ng mga trabaho na direktang nauugnay sa pangunahing negosyo. Ang pag-amyenda na ito ay magbibigay-daan sa sektor ng paggawa at mga tagapag-empleyo na maglahad ng kanilang mga alalahanin. Sa panig naman ng mga manggagawa, magkakaroon sila ng pagkakataon na ipahayag ang kanilang mga alalahanin kung bakit ang ilang trabaho ay nakabatay sa kontrata. Para sa mga tagapag-empleyo, magkakaroon sila ng pagkakataong ipakita ang mga katotohanan ng mga operasyon ng negosyo pati na rin ang mabilis na pagbabago ng mga teknolohiya na maaaring makaapekto sa likas na katangian ng mga trabaho. Ang SB 398 ay mayroon ding katulad na probisyon, na nangangailangan ng rekomendasyon ng National Tripartite Industrial Council upang matiyak na ang mga kondisyon ng lehitimong pagkontrata ay natutugunan.
Umaasa ang Komisyon na pagsasama-samahin ang mga binanggit na panukalang batas upang pagsamahin ang kanilang pinakamahusay na mga tampok at probisyon tungo sa pagtataguyod ng mga karapatan ng mga manggagawa habang tinitiyak din na patuloy na uunlad ang mga negosyo. Ang pangangailangang tapusin ang cycle ng pasulput-sulpot na mga kontraktwal na trabaho ay matagal na. Ang lahat ng manggagawang Pilipino ay nararapat na bigyan ng seguridad sa panunungkulan, makataong kondisyon ng trabaho, at isang buhay na sahod, habang kayang mag-organisa at makisali sa mapayapang pinagsama-samang mga aktibidad alinsunod sa batas. Gaya ng iniaatas ng Konstitusyon, tungkulin ng Estado na garantiyahan ang mga manggagawa ng “buong proteksyon sa paggawa, lokal at sa ibang bansa, organisado at hindi organisado, at itaguyod ang ganap na trabaho at pagkakapantay-pantay ng mga oportunidad sa trabaho para sa lahat.” Ito ay alinsunod din sa Artikulo 23 ng Universal Declaration of Human Rights, na binibigyang-diin ang karapatan ng bawat manggagawa “sa makatarungan at paborableng mga kondisyon ng trabaho at sa proteksyon laban sa kawalan ng trabaho.”
Upang tunay na matiyak ang inklusibong pag-unlad sa panahong ito ng pagbawi, dapat nating palagiang paalalahanan ang ating sarili ng halaga ng ating manggagawa sa pagpapanatili ng ating ekonomiya sa gitna ng mapaghamong at nagbabagong panahon. Dapat tayong maging determinado sa pagwawakas ng mga gawi sa paggawa na lubhang nakapipinsala sa mga mahihinang manggagawa na nananatili sa mapagsamantalang mga trabaho dahil sa kahirapan o desperasyon. Ang agarang pag-unlad at pagsasama-sama ng mga binanggit na mga panukalang batas ay taimtim na hinihiling. Kasabay nito, ang pansamantalang pagsisikap na tugunan ang mga isyu sa paggawa, kabilang ang kontraktwalisasyon, ay dapat magpatuloy. ###